Nowy cmentarz żydowski
Dane
-
Nazwa:
Nowy cmentarz żydowski
-
Istniejące / nieistniejące:
istniejące
-
Dostępne / niedostępne:
Dostępne
-
Daty istnienia:
1800
-
Telefon:
-
Adres e-mail:
-
Dzielnica:
2
-
Adres:
ul. Miodowa 55
Nowy cmentarz żydowski przy ul. Miodowej 55 jest położony między nasypem kolejowym a ulicami Miodową, Siedleckiego i Daszyńskiego. Jego powierzchnia wynosi ok. 4,5 ha. Od ul. Miodowej zamknięty jest ceglaną halą przedpogrzebową i przylegającym do niej piętrowym budynkiem mieszkalnym oraz murem z bramą cmentarną. Założony został w 1800 r. poza zabudowanym obszarem ówczesnego Kazimierza, na gruncie zakupionym przez gminę żydowską od augustianów. Od 1836 r. był poszerzany o przyległy grunt zakupiony od zakonników. Czynny był do powstania w 1932 r. cmentarza na Woli Duchackiej. W latach 1939-45 nieczynny i zdewastowany przez Niemców, a ze zburzonych nagrobków budowano baraki w obozie pracy przymusowej w Płaszowie. Po wojnie został ponownie otwarty. Po 1957 r. cmentarz został uporządkowany ale pierwotny układ kwater uległ przy tym zaburzeniu i obecnie jest słabo czytelny. W 1999 r. cmentarz wraz z przyległymi zabudowaniami został wpisany na listę zabytków. Zachowało się kilka tys. nagrobków, głównie tradycyjnych macew z symboliczną dekoracją a także w kształcie sarkofagu z jedną lub dwiema płytami pionowymi. aedikuli, obelisku i kolumny. Na cmentarzu spoczywają wybitni przedstawiciele krakowskiej gminy żydowskiej m.in. rabini: Kalonimus Kalman Epstein- jeden z pierwszych zwolenników chasydyzmu w Krakowie, Szymon Schreiber, Machzike Ha-dat – przywódca ortodoksyjnego stronnictwa galicyjskiego, Ozjasz Thon- kaznodzieja synagogi Postępowej na Podbrzeziu, lekarz Jonatan Warschauer, Józef Sare – wiceprezydent Krakowa, filolog Leon Sternbach, malarze: Maurycy Gottlieb i Artur Markowicz, znany fotograf Ignacy (Izaak) Krieger, a także Leopold Kozłowski- Kleinman „Ostatni klezmer Galicji”, kompozytor, dyrygent, pianista.
Galeria
50. rocznica śmierci Maurycego Gottlieba (1929 r.)
50. rocznica śmierci Maurycego Gottlieba (1929 r.)
50. rocznica śmierci Maurycego Gottlieba (1929 r.)
Sprawdź w tym tygodniu
-
Plac Na Stawach
Serce Półwsia Zwierzynieckiego, niegdyś „krainy andrusów”. W tym miejscu znajdowały się kiedyś stawy rybne należące do Sióstr Norbertanek, które zasypano na przełomie XIX i XX wieku. Powstały w ten sposób plac stał się miejscem handlu, gdzie swoje produkty sprzedawali rolnicy z podkrakowskich wsi, a obecnie może kupić w tym miejscu bar
-
Boisko Margaryna
Wywiad z mieszkańcami dzielnicy Stare Miasto o boisku Margaryna. Opowiadają: F – „Fuji” (pseud.) i A – Andrzej, obaj urodzeni w 1972 r. w Krakowie. Data wywiadu: 25 czerwca 2019 r.
W której dzielnicy Krakowa się wychowywałeś?
F: To jest dzieln
-
Obóz koncentracyjny Płaszów
Niemiecki obóz pracy przymusowej, od 1944 roku obóz koncentracyjny dla ludności żydowskiej, głównie z likwidowanego krakowskiego getta. Powstał w 1942 roku na terenie dwóch nieistniejących aktualnie cmentarzy żydowskich, jego powierzchnia z początkowych 5 ha wzrosła do 80 ha pod koniec działalności. Jego komendantem był znany z okrucie
-
Stary cmentarz żydowski (Remu)
Stary cmentarz żydowski, znajdujący się przy synagodze Remu (ul. Szeroka 40). Jego powstanie datowane jest na pierwszą połowę XVI wieku, chociaż najstarsze zachowane nagrobki pochodzą z 1552 r. Zajmuje obszar około 0,75 ha, a jego najstarszą częścią jest prawdopodobnie ogrodzony fragment skweru, znajdujący się na zewnątrz zabudowań prz
-
Nowy cmentarz żydowski
Nowy cmentarz żydowski przy ul. Miodowej 55 jest położony między nasypem kolejowym a ulicami Miodową, Siedleckiego i Daszyńskiego. Jego powierzchnia wynosi ok. 4,5 ha. Od ul. Miodowej zamknięty jest ceglaną halą przedpogrzebową i przylegającym do niej piętrowym budynkiem mieszkalnym oraz murem z bramą cmentarną. Założony został w 1800
-
Bar Lajkonik
Zmęczony całodziennym pochodem Lajkonik potrzebuje miejsca, gdzie może na chwilę odpocząć i pokrzepić się przed dalszymi harcami. W XVIII wieku po zakończeniu pochodu włóczkowie prowadzili Konika zwierzynieckiego do domu starszego kongregacji, który miał prawo do szynkowania trunków dla flisaków. Pierwszym znanym lokalem, który gościł