Antoni Wojciechowski

Antoni Wojciechowski urodził się w 1899 roku w Krakowie. W rodzinnym mieście zamieszkiwał kamienicę przy ulicy Dietla. Był z zawodu murarzem jak wielu pionierów krakowskiego szopkarstwa. Brał udział w pierwszych Konkursach Krakowskich Szopek, na których zyskał uznanie i został włączony do czołowej grupy szopkarzy, do której należeli: Tadeusz Ruta, Stefan Mitka, Franciszek Tarnowski, Zdzisław Dudzik, Władysław Turski i Wacław Morys. W 1959 roku wraz z innymi zasłużonymi twórcami otrzymał złotą odznakę „Za pracę społeczną dla miasta Krakowa”, o którą rok wcześniej zabiegała Dyrekcja Muzeum Historycznego miasta Krakowa u Przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej miasta Krakowa. Uroczystość odbyła się w salach Muzeum Historycznego przy ulicy św. Jana. Aktu dokonał zastępca przewodniczącego Prezydium RN miasta Krakowa dr Jan Garlicki. Szopki Antoniego charakteryzowały się wielokondygnacyjnością, dzięki czemu mogły pomieścić dwie lub trzy scenki z figurkami. Uczestniczył w Konkursach Szopek Krakowskich 18 razy (1937, 1938, 1945, 1946 – trzy szopki, 1947-1960), podczas których wystawiał szopki duże i małe. Był jednokrotnym laureatem I nagrody (1958), sześciokrotnym II nagrody (1949, 1951, 1953, 1956, 1957 i 1959), sześciokrotnym III nagrody (1947, 1950, 1952, 1954, 1955 i 1960) i jednokrotnym IV nagrody (1948). Otrzymał także kilka nagród rzeczowych (w 1938 i trzy nagrody w 1946). Dwie szopki Antoniego Wojciechowskiego znajdują się w zbiorach Muzeum Krakowa. Trzy z nich zostały wysłane na zagraniczne wystawy do Telgte (1969-1970), Neapolu (1970), Lipska (1978-1979), Taorminy (1986-1987), Wiednia (1987-1988), Belgii (1988) i Paryża (1990-1991). Zmarł 12 września 1961 roku.

Opis na podstawie pracy Magdaleny Kwiecińskiej i Małgorzaty Niechaj Portrety twórców szopek krakowskich, Tadeusza Wrońskiego Konkursy Szopek Krakowskich i Anny Szałapak Szopka Krakowska jako zjawisko folkloru krakowskiego na tle szopki europejskiej.