Małgorzata Grochola

Urodziła się w 1970 roku w Pasłęku. Obecnie mieszka z rodziną w Krakowie. Jak twierdzi, los rzucił ją tu najwyraźniej po to, by nauczyła się koronki. Na Warsztaty Rękodzieła Artystycznego „Czar Nici” prowadzone przez Jadwigę Węgorek trafiła po raz pierwszy jesienią 2011 roku. Najpierw uczyła się frywolitki, później poświęciła się koronce klockowej. Od tamtego czasu zdobyła wiele nagród i wyróżnień w konkursach, ostatnio – pierwsze miejsce w kategorii koronki wieloparkowej na XXI Festiwalu Koronki Klockowej w Bobowej we wrześniu 2020 roku. W 2014 roku uzyskała tytuł twórcy ludowego. Jej prace były prezentowane na blisko pięćdziesięciu wystawach zbiorowych. Jak wyjaśnia, „całość koronki opiera się na dwóch ruchach, których kombinacja daje nieograniczone możliwości: skręcaniu w lewo i krzyżowaniu nitek ze sobą”. Z koronki najchętniej wykonuje serwetki, a ponadto szaliki i elementy dekoracyjne. Najczęściej stosuje nici biało-szare, lecz włącza też kolorowe. Jej rekord to koronka, do której użyła siedemdziesięciu dwóch par klocków (miało być sto dwadzieścia, ale ponieważ nie miała tyle klocków, podzieliła wzór na trzy etapy). Jej pierwszą samodzielnie wykonaną pracą była lniana poszewka na poduszkę, ozdobiona koronką klockową. Podarowała ją swojej mamie, podobnie jak okazały bieżnik, który spotkał się z uznaniem jurorów konkursu w Bobowej w 2013 roku.

Dziś jej życie jest związane z koronką do tego stopnia, że nawet na działce, gdzie spędza większość lata, ma lekki, przenośny zestaw koronczarski. Zdarza się jej pracować nad serwetką i równocześnie oglądać film. Stara się robić koronki jak najczęściej, najlepiej codziennie, bo bez tego, jak przyznaje, robi się nerwowa. I żartuje, że chociaż ludzie myślą, że do wykonywania koronek trzeba anielskiej cierpliwości, to ona tę cierpliwość traci tylko wtedy, gdy ma zbyt długą przerwę w pracy. Ceni sobie kontakty międzynarodowe, w szczególności coroczne spotkania ze Słowaczkami i Węgierkami, dzięki którym odkryła, jak szerokie możliwości artystyczne daje koronka klockowa. Od 2016 roku tworzy i pracuje głównie na własnych wzorach. Do jej dorobku należą także rekonstrukcje wzorów koronek wielkich poprzedniczek: Zofii Dunajczan i Olgi Szerauc. Ponadto lubi szydełkować. Co roku na święta Bożego Narodzenia przygotowuje aniołki, bombki i śnieżynki (ma opracowane siedemdziesiąt dwa wzory tych ostatnich), które sprzedaje w czasie targów na krakowskim Rynku. Wtedy występuje w stroju krakowskim, zakupionym specjalnie na podobne okazje. W działalności artystycznej wspomaga ją mąż, który nie tylko stara się stworzyć jej przyjazną przestrzeń do codziennej pracy, ale i sam na temat koronki klockowej wie już tak dużo, że swobodnie udziela odpowiedzi na liczne pytania turystów i klientów podczas targów rękodzieła.

Opracowała: Alicja Soćko-Mucha