Marian Przedpelski

Marian Przedpelski urodził się 9 marca 1903 w Krakowie. Z zawodu był elektrykiem, którego życiową pasją było szopkarstwo krakowskie. Rodzinnym miastem jego rodziców był Sandomierz jednak ze względu na pracę jego ojca, który znalazł pracę na kolei, przenieśli się oni do Krakowa przed narodzinami trójki swoich dzieci. Już jako dziecko miał okazję zetknąć się z szopką krakowską, którą pokochał od samego początku. Swoją pierwszą szopkę konkursową wykonał w roku 1960. Szopka ta zachwyciła jednego z kolegów z pracy, który ją odkupił zaraz po konkursie aby wystawiać ją na każde święta w swoim domu. Od tego czasu co roku wystawiał szopki w konkursie. Wśród szopkarzy nawiązał liczne przyjaźnie m.in. z  Janem Malikiem, Ryszardem Kijakiem czy Marianem Dłużniewskim. Panowie wymieniali się materiałami potrzebnymi do budowy szopek oraz pomagali sobie nawzajem znajdować kupców na swoje szopki. Oprócz szopek krakowskich wykonał również dwie szopki ludowe, które określał mianem „Szopek prawdziwych”, czyli szopek krytych słomianym dachem z ogrodzeniem, studnią, drzewkiem i ptaszkami ze staniolu. Swoje szopki tworzył w maleńkim mieszkaniu, w którym było bardzo mało miejsca. Musiał wykonywać je na maleńkim biurku w swojej sypialni. Swoje szopki wykonywał z dykty (do budowania podstaw), tektury (do wykonywania większych elementów konstrukcyjnych) oraz brystolu służącego do budowania mniejszych elementów (głównie wież). Bardzo rzadko tworzył rysunki oraz szkice, ponieważ zawsze w czasie pracy jego wizja się zmieniała, uważał je za stratę czasu. Przygotowywał większą ilość segmentów, które komponował względem siebie. Następnie oklejał segmenty staniolem  i mocował wszystko za pomocą kleju. Witraże tworzył z folii kolorowej lub białej, pod którą podklejał kolorową bibułę. Sznurek do obramień gzymsów zdobywała dla niego żona pracująca w PEWEX-ie, gdzie służył on do wiązania pakunków. Charakterystyczne w szopkach Mariana Przedpelskiego były kolorowe cekiny, guzy naklejane z żołędziowych kapelusików oraz kuleczki ze staniolu naklejane na elewacje szopek. W kolorystyce przeważała czerwień, srebro, błękit, zieleń i żółć. Jego szopki były podświetlane, jednak nie umieszczał w nich elementów ruchomych. Nie wykonywał lalek do swoich szopek. W jednej z nagrodzonych szopek były umieszczone lalki autorstwa Jana Malika, które wykonane zostały ze ścinków różnych materiałów osadzonych na sprężynkach. Sceny ze Świętą Rodziną zawierały zawsze postacie wycięte z pocztówek i wszelkiego rodzaju kartek świątecznych. Uczestniczył w konkursie osiemnaście razy- w latach 1968-1985. Był wielokrotnie nagradzany oraz wyróżniany za szopki małe oraz średnie. Otrzymał również siedem nagród za wielokrotny udział w konkursie. Zmarł w 1986 roku w Krakowie.