Mirosław Dziwisz

Mirosław Dziwisz urodził się 7 czerwca 1939 w Zagórzycach koło Krakowa. W Krakowie mieszka od 1946 roku. Dzieciństwo spędził w Podgórzu, z którym czuje się najbardziej związany. Często uczestniczył w lokalnej tradycji Rękawki. W dzieciństwie nigdy nie przychodził do Rynku Głównego, bo jak mówi: „wolałem swoją dzielnicę”. Z zawodu jest szewcem. Do czasu przejścia na emeryturę pracował w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa, gdzie miał wielokrotnie okazję przyglądać się szopkom prezentowanym na wystawie pokonkursowej. W latach dziewięćdziesiątych pełnił rolę włóczka w pochodzie Lajkonika. Jest uzdolniony plastycznie. Przyznaje, że szopki zaczął wykonywać pod wpływem twórczości Witolda Głucha i Bronisława Pięcika. Jest samoukiem. W 1991 roku po raz pierwszy wziął udział w konkursie. Nim przystąpi do pracy szkicuje projekt i jak mówi: „najpierw trzeba pomyśleć nad szopką”. W szopce jego odbija się architektura Krakowa – mówi, a najbardziej lubi obserwować architekturę wzgórza wawelskiego i Rynku Głównego. Lubi przyglądać się architekturze miasta – „chodzę i oglądam. Jak wyjdę to na cały dzień. Siedzę i oglądam, co by się przydało do szopki”. W szopce często umieszcza detale, które są nawiązaniem do krużganków z zamku na Wawelu. Nawiązuje do folkloru miejskiego poprzez figurki Lajkonika, krakowiaków, ale także górali, kominiarza, które wykonuje z modeliny. Miejscem jego pracy jest pokój. Ozdoby zwane fistaszkami wykonuje ze skręconego staniolu brokatowego, ale także wykorzystuje elementy pasmanteryjne głównie do dekoracji kopuł i balkonów. Specjalizuje się w szopkach małych, które od sześciu lat są podświetlane i czasami zmechanizowane, niektóre z nich posiadają grającą pozytywkę. Charakterystyczne w jego pracach jest umieszczanie dużej liczby wieżyczek, a w kolorystyce dominuje barwa czerwona. Szopkę konkursową zaczyna przygotowywać od stycznia. Do dziś wykonał ich ponad dwieście. Szopki jego były nagradzane, a niektóre z nich znajdują się w prywatnych zbiorach w Polsce i za granicą w Niemczech, Holandii, Stanach Zjednoczonych i na Ukrainie. Uczestniczył w 21 konkursach od 1991 do 2012 roku. Zmarł w 2015 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Biogram na podstawie tekstu Magdaleny Kwiecińskiej oraz publikacji „Konkursy Szopek Krakowskich 1937 – 2017”, Kraków 2017.