Marzena Dłużniewska

Marzena Dłużniewska urodziła się 10 kwietnia 1983 roku w Krakowie. Pochodzi z rodziny o długich tradycjach budowania szopek krakowskich. Dzieciństwo spędziła w dzielnicy Krowodrza. Z szopkarstwa obecnie uczyniła swój zawód. Szopki zaczęła wykonywać pod wpływem jej dziadka Mariana Dłużniewskiego, który był uznanym i wielokrotnie nagradzanym twórcą krakowskim. Od najmłodszych lat często przypatrywała się jego pracy. Po raz pierwszy wzięła udział w konkursie, będąc uczennicą szkoły podstawowej. Przyznaje, że namówił ją do tego dziadek, który pokazał jej rzemiosło. Pamięta moment, gdy samodzielnie wykonała kopuły, co do dziś sprawia jej największą przyjemność. Otrzymane w 1994 roku wyróżnienie w konkursie młodzieżowym zmobilizowała ją do systematycznej pracy. Spacerując po Krakowie często przygląda się detalom architektonicznym, czerpiąc z nich inspirację. Wykonuje ich szkice, by utrwalić to, co pobudza jej wyobraźnię. Szopkę na konkurs przygotowuje przez cały rok, systematycznie zbierając pomysły, które powstają w kolejnych miesiącach.. Twierdzi, że nie ma jeszcze wypracowanego stylu, lecz eksperymentuje, szukając najlepszych rozwiązań. Specjalizuje się w szopkach dużych, ale wykonuje także miniatury (np. w 2008 roku umieściła miniaturową szopkę w bańce). Pracę rozpoczyna od rysunku, a następnie konstruuje podstawę z drewna, na której systematycznie buduje kolejne kondygnacje i wieże. Kolorystyka jej szopek jest wielobarwna z dominacją złotego, fioletu i różu. W oknach umieszcza witraże, wzorując się na pracach dziadka. Stara się jednak wprowadzić nowatorskie rozwiązanie. Szopkę ozdabia cekinami i tak zwanych zwijkami, więc nawiniętym na drucik sreberkiem, z którego formuje się różne kształty. Wykorzystuje także drobne elementy pasmanteryjne. Drewniane figurki wykonuje własnoręcznie. Przedstawiają scenę Bożego Narodzenia, postaci Trzech Króli, anioły, Lajkonika, parę krakowską i góralską. W jednej z szopek umieściła także figurkę przedstawiającą dziadka, siostrzenicę Marzenę i siebie, a w innej karocę, którą zauważyła na Rynku Głównym. Szopki wykonuje w pokoju, gdzie organizuje sobie odpowiednią do pracy przestrzeń. Do dziś wykonała około dwadzieścia szopek, które są podświetlone i niektóre zmechanizowane. Jej szopki były wielokrotnie nagradzane w kategorii dużych lub małych, a niektóre z nich znajdują się w zbiorach w Polsce i w Stanach Zjednoczonych. W 2009 roku otrzymała nagrodę specjalną ufundowaną przez Polish Heritage Society of Rochester. Uczestniczyła w konkursach w latach:  1992, 1994, 1995 w grupie młodzieżowych twórców, później w grupie dorosłych i rodzin. Tradycję budowania szopki przekazuje córce Emilii, która w 2011 roku po raz pierwszy wzięła udział w konkursie, zdobywając wyróżnienie.

W 2019 roku Marzena Dłużniewska otrzymała Stypendium Twórcze Miasta Krakowa. W 2021 roku wzięła udział w tworzeniu dekoracji Sali Cynowej (szopki wielkich rozmiarów, do której wnętrza może wejść zwiedzający) w Pałacu Krzysztofory w ramach wystawy „Kraków od początku, bez końca”.

Biogram na podstawie tekstu Magdaleny Kwiecińskiej oraz publikacji „Konkursy Szopek Krakowskich 1937 – 2017”, Kraków 2017.