Katarzyna Racka

Katarzyna Racka urodziła się 30 lipca 1990 w Krakowie. Dzieciństwo spędziła w Podgórzu w dzielnicy Wola Duchacka. Jest studentką prawa. Od najmłodszych lat uczestniczyła z mamą w różnych tradycjach i zwyczajach krakowskich. Zachęcona przez nauczycielkę ze szkoły podstawowej wzięła udział w konkursie, będąc uczennicą pierwszej klasy. W trzeciej klasie, wzięła udział w warsztatach, które prowadził znany twórca szopek Tadeusz Gillert. Poznała wówczas technikę rzemiosła. W jej rodzinie nie ma tradycji robienia szopek. Konstruując szopkę rozpoczyna od dolnych partii i na bieżąco dopasowuje kolejne elementy tworzące kompozycje. Jej szopki są zawsze podświetlone i od kilku lat także mechanizowane, w czym pomagał jej dziadek, a obecnie wujek. W szopce nie nawiązuje do wydarzeń historycznych lub politycznych, ale umieszcza figurki przedstawiające folklor i legendy miejskie w postaci pary krakowiaków, smoka wawelskiego, Lajkonika. Przy tych pracach pomaga jej mama. Specjalizuje się w szopkach dużych. Charakterystyczne w nich są postaci aniołków własnoręcznie wykonane z bibuły i figurka smoka wawelskiego z folii aluminiowej, którego zawsze umieszcza na dolnej kondygnacji. Plastikowe witraże maluje według własnej kompozycji. W jej szopkach wyraźnie dominują złote lub srebrne zdobienia. Z biegiem lat zmieniała materiały i od pewnego czasu wykorzystuje do ozdób gotowe elementy pasmanteryjne. Inspiracji poszukuje spacerując po Krakowie i dokumentując zabytki oraz przyglądając się pracom innych twórców szopek. Stara się przenieść do szopki detale z Sukiennic i maszkarony, a wieżę z kościoła Mariackiego umieszcza centralnie. Do grudniowego konkursu zaczyna przygotowywać się od września, ale przez cały rok myśli nad projektem szopki. Miejscem jej pracy jest pokój lub kuchnia. Budowanie szopki sprawia jej dużą przyjemność i dodaje: „to jest moja odskocznia od obowiązków, przy której mogę odpocząć”. Miała okazję prowadzenia zajęć dla dzieci, podczas których pokazywała technikę rzemiosła. Wykonała już około dwudziestu szopek, które znajdują się w zbiorach wielu miejscach w Polsce, a także w Holandii. Szopki jej były wyróżniane i  nagradzane w kategorii szopek dużych. W Konkursie uczestniczy z przerwami od grudnia 1997.

Biogram na podstawie tekstu Magdaleny Kwiecińskiej, „Portrety twórców szopek krakowskich”, Kraków 2012 oraz publikacji „Konkursy Szopek Krakowskich 1937 – 2017”, Kraków 2017.