Krystyna Zacharias

Urodziła się i wychowała w Krakowie. Od zawsze lubiła robótki ręczne. Koronką klockową zainteresowała się po przejściu na emeryturę. Przygodę z koronczarstwem zaczęła co prawda od frywolitki, którą zgłębiała pod okiem Jadwigi Węgorek od 2011 roku, ale dość szybko dała się namówić również na spróbowanie pracy na klockach. Wcześniej wykorzystywała swoje zamiłowanie do rękodzieła w celach praktycznych, szyjąc i robiąc na drutach na przykład rzeczy dla swoich dzieci. Pani Krystyna zaraz na początku swojej koronczarskiej kariery wybrała się na festiwal rękodzieła odbywający się na Węgrzech, gdzie w pożyczonym od kuzynki stroju krakowskim razem z Jadwigą Węgorek reprezentowała miasto przed zagranicznymi delegacjami. Wykonane przez nią koronki są pokazywane na wystawach. Pani Krystyna chętnie rozdaje je również rodzinie i znajomym.
Dużym powodzeniem w jej otoczeniu cieszy się na przykład wykonana metodą klockową szopka bożonarodzeniowa. Mocno angażuje się w poszukiwania lnianych nici, idealnych do tworzenia koronki dwukolorowej, a obecnie prawie niemożliwych do zdobycia. Zajmuje się też wyszukiwaniem starych koronek, które mogłyby służyć jej za inspirację do pracy. Jest jedną z trzech osób odpowiedzialnych za doprowadzenie do wpisania krakowskiej koronki klockowej na Krajową listę niematerialnego dziedzictwa. Ubolewa jednak nad tym, że koronka klockowa jest w Polsce nieco zapomniana, i chciałaby, żeby moda i na noszenie, i na robienie koronek powróciła.

Opracowała: Adrianna Beczek