Anna Krzanik

Dane
-
Kategoria i tagi:
-
Imiona i nazwisko:
Anna Krzanik
-
Daty życia:
1972
„Koronki – to jest w nich takie niezwykłe, że mają międzynarodowy język, takie koronkowe esperanto”,uważa pani Anna. Koronką zajęła się po raz pierwszy w 1996 roku. Zaczęła od koronki szydełkowej, ale po tym, gdy trafiła na warsztaty pani Jadwigi Węgorek, przerzuciła się na klocki.Najważniejszym aspektem koronczarstwa są dla niej osoby, które dzięki niemu poznaje. „Te sploty w tajemniczy sposób łączą ludzi” – mówi. Dzięki koronce poznała wiele osób i zawiązała wiele trwałych przyjaźni. Ceni sobie to, że koronka łączy ludzi różnych profesji, różnych wiekowo i zbliża ich do siebie na płaszczyźnie relacyjnej. Lubi też stan wyciszenia, jaki często towarzyszy pracy przy koronce.
Koronki klockowej nauczyła też swoją mamę, kiedy ta przeszła na emeryturę. Kilka serwet stworzyły wspólnie. Ma status twórcy ludowego, a od 1 maja 2008 roku jest członkinią Stowarzyszenia Twórców Ludowych.
Pierwszy raz w targach rzemiosła uczestniczyła wraz z panią Jadwigą w 2001 roku w Prudniku. Później wielokrotnie występowała na Cepeliadzie czy Targach Sztuki Ludowej. Za podróż życia uważa wyjazd na 33. Międzynarodowe Targi Sztuki i Rzemiosła Artystycznego w Jerozolimie (The International Arts and Crafts Festival), na których w 2008 roku reprezentowała Małopolskę. W 2016 roku zdobyła Grand Prix na Folkloriadzie Jurajskiej. W ramach nagrody ufundowanej przez europosła Jerzego Buzka wyjechała do Brukseli: jako osobę towarzyszącą zabrała mamę.W Brukseli zwiedzały Europarlament, osobiście poznały też fundatora nagrody. Ubolewa, że rzemiosło współcześnie nie zajmuje odpowiedniego miejsca, na przykład że zniknęły szkoły koronczarstwa, gdzie można było się uczyć i doskonalić swój warsztat. Zauważa, że przez to, że rzemiosło prawie nie istnieje w świadomości ludzi współczesnych, nie rozumieją oni rzeczy robionych ręcznie: nie potrafią sobie wyobrazić, jaki nakład pracy i umiejętności jest potrzebny,by zrobić choćby jedną serwetę metodą klockową.
Pani Anna, jeśli zna jakąś koronczarkę, potrafi na wystawach czy w katalogach rozpoznać jej prace. „Każda koronczarka zostawia na pracach swoją pieczątkę”, uważa. Marzy jej się zinstytucjonalizowanie koronki: chciałaby, żeby rękodzieło zajęło należne mu miejsce w świecie, żeby można było się go łatwo uczyć i praktykować, poznając przy tym nowych ludzi i zawiązując wartościowe relacje. Za nagrody zdobyte w konkursach koronczarskich kupuje sobie kolejne klocki. Jest właścicielką małego wałka koronczarskiego, który zabiera w podróże – nawet na wspinaczkę na Babią Górę. Oprócz pracy na klockach, nadal tworzy na szydełku.
Opracowała: Adrianna Beczek
Powiązania (2)
Bibliografia (1)
Galeria

Anna Krzanik. Fot. Jurek Łobaza. #opisujemy: fotografia kolorowa, kobieta w stroju krakowskim, siedząc wykonuje koronkę klockową]

Zestaw koronek autorstwa Anna Krzanik. Fot. Jurek Łobaza. [#opisujemy: fotografia kolorowa, cztery koronki w barwach beżowej, kremowej i écru. Trzy serwetki i jeden kołnierzyk]

Serwety wykonane przez Annę Krzanik. Fot. Jurek Łobaza. [#opisujemy: fotografia kolorowa, dwie prostokątne serwetki z koronki w barwach beżowej, kremowej i écru]
Sprawdź w tym tygodniu
-
Zbigniew Glonek
Zbigniew Glonek urodził się w 1949 roku w podkrakowskich Mydlnikach. Wspomina, że pierwszy raz na pochód Lajkonika zabrała go mama: Mama dbała o to, bo rzeczywiście była taka piękna tradycja. Bywałem na rynku jako dziecko i powiem szczerze, nie dziwię się teraz tym małym, wspaniałym dzieciom, które otaczają mnie, bo rzeczywiście od
-
Zbigniew Grzech
Zbigniew Grzech urodził się 18 maja 1937 roku w Krakowie, na osiedlu Oficerskim. Wkrótce po jego urodzeniu rodzina przeniosła się do Cieszyna, z powodu pracy jego ojca w tamtejszej hucie. Gdy w 1939 roku wybuchła II wojna światowa, wrócili do Krakowa. Po wojnie zamieszkali na ul. Limanowskiego 9 w Podgórzu i tam mały Zbyszek chodził d
-
Witold Kawecki
Witold Kawecki urodził się w 1968 roku. W młodości mieszkał przy placu Wolnica. Pierwszy raz wziął udział w Konkursie Szopek Krakowskich jako 9-letni uczeń. Ma brata Tomasza, który również jest szopkarzem. Brał udział w Konkursach 8 razy (1977-1981, 1983, 1984 i 1988). Konkurował z innymi najpierw w grupie szopek młodzieżowych, a późni
-
Kazimierz Rozpędzik
Kazimierz Rozpędzik urodził się w 1964 roku. Mieszkał w Kryspinowie. Zaczął uczestniczyć w Konkursach Szopek Krakowskich jako 16-letni uczeń. Jego ojciec Janusz również był szopkarzem. Do tworzenia szopek Kazimierz zachęcił swoją młodą córkę Agnieszkę, która również brała udział w Konkursach. Wraz z nią uruchomił w rodzimym mieście pro
-
Roman Woźniak
Roman Woźniak urodził się w 1951 roku w Krzeszowie. Z zawodu ceramik. Zabłysnął w 1993 roku podczas swojej pierwszej edycji na Konkursie Szopek Krakowskich. Wykonał wówczas bardzo wyjątkową szopkę, która powstawała w więzieniu. Co ciekawe, została ona dopasowana do wymiarów stolika z jego celi. Szopka została poddana krytyce ze względu
-
Joanna i Piotr Stremeccy
Joanna i Piotr Stremeccy są rodzeństwem; Piotr urodził się w 1969 roku, a Joanna w 1972 roku. W młodości mieszkali przy ulicy Strzeleckiej. Brali udział w Konkursach Szopek Krakowskich już jako uczniowie, mają za sobą łącznie 11 edycji (1983, 1984, 1986, 1987, 1991-1996 i 1998). Wykonywali szopki duże i średnie. Są dwukrotnymi laureata