Beata Jarema

Dane
-
Kategoria i tagi:
-
Imiona i nazwisko:
Beata Jarema
-
Daty życia:
1973
O koronce może opowiadać godzinami, a do tego tak zajmująco i z takim entuzjazmem, że słuchacz zatraca się w czasie i czuje nieprzepartą potrzebę spróbowania własnych sił przy klockach. Urodziła się w 1973 roku. Z wykształcenia jest księgową, przez wiele lat pracowała w zawodzie. Mieszka w Rudawie. Pochodzi z Lubelszczyzny, z rodziny, w której tradycje rękodzielnicze są obecne od pokoleń. Szyje, haftuje, robi na szydełku i na drutach, posługuje się techniką makramy i frywolitki. Jak wspomina, już w szkolnym fartuszku nosiła szydełko i mulinę, a na przerwach zajmowała się robótkami ręcznymi w otoczeniu koleżanek. Z krakowskimi koronczarkami i ich pracami po raz pierwszy zetknęła się w 2014 roku podczas zwiedzania Muzeum – Nadwiślańskiego Parku Etnograficznego w Wygiełzowie. Zafascynowała się tak bardzo, że zrezygnowała z planowanej przerwy na kawę, tego samego dnia nabyła dziesięć klocków, a już niecały tydzień później uczestniczyła w prowadzonych przez Jadwigę Węgorek Warsztatach Rękodzieła Artystycznego „Czar Nici” w Krakowie. We wrześniu 2017 roku zdobyła tytuł twórcy ludowego.
Dzięki koronce klockowej uczestniczyła w warsztatach i wystawach na Węgrzech i Słowacji, w Sztokholmie i Edynburgu. Utrzymuje kontakty ze środowiskami koronczarek w Polsce i za granicą, bierze udział w corocznym Międzynarodowym Festiwalu Koronki Klockowej w Bobowej, pokazuje swoje prace na licznych wystawach, zdobywa nagrody i wyróżnienia w konkursach m.in. prestiżową nagrodę na 3ème Salon des Métiers d’Art w Caudry w 2017 roku. Na specjalne okazje zakłada strój krakowski, m.in. gorset wykonany według stuletniego wzoru z Rudawy. Stale dokształca się, dba o uzupełnianie fachowej literatury, śledzi wątki koronczarskie w Internecie, w poszukiwaniu inspiracji odwiedza muzea. Chętnie eksperymentuje, stosując różne kolory i gramatury nici. Z koronki klockowej wykonuje klasyczne serwetki, ale także szaliki, bransoletki, broszki, kołnierze, kolczyki. Wstawką z koronki ozdobiła nawet torebkę wieczorową. W dniu bierzmowania podarowała synowi własnoręcznie wykonany krzyż z koronki klockowej, do którego wykonania potrzebowała trzydzieści siedem par klocków. Jest też pełną entuzjazmu nauczycielką rękodzieła. Prowadzi warsztaty w Rudawie, Zabierzowie i Krakowie. Z sympatią wspomina najmłodszą, trzyletnią uczestniczkę swoich zajęć. W koronczarskiej pasji wytrwale wspiera ją jej mąż, który wytoczył dla niej klocki i wypchał wałek. Ostatnio jej prace były prezentowane na wystawie w Brugii. Przyznaje, że koronka klockowa jest dla niej czymś w rodzaju nałogu.
Opracowała: Alicja Soćko-Mucha
Powiązania (2)
Bibliografia (1)
Galeria

Beata Jarema. Fot. Jurek Łobaza. [#opisujemy: fotografia kolorowa, kobieta w stroju krakowskim, siedząc prezentuje koronkową serwetkę, obok wałek na stojaku z nićmi nawleczonymi na klocki]

Zestaw koronek autorstwa Beaty Jaremy. Fot. Jurek Łobaza. [#opisujemy: fotografia kolorowa, zestaw pięciu serwetek koronkowych o różnych kształtach. Największa środkowa o kształcie kwadratu z nici w kolorach: żółtym, czerwonym, zielonym, niebieskim i beżowym. Pozostałe cztery koronki w barwach beżowej, kremowej i écru]

Serwetki Beaty Jaremy. Fot. Jurek Łobaza. [#opisujemy: fotografia kolorowa, zestaw pięciu serwetek koronkowych o różnych kształtach, w barwach beżowej, kremowej i écru]

Koronki Beaty Jaremy. Fot. Jurek Łobaza. [#opisujemy: fotografia kolorowa, zestaw czterech koronek o różnych kształtach. Trzy koronki w barwach beżowej, kremowej i écru. Jedna z koronek w kształcie czteroliścia w barwie intensywnej czerwieni].
Sprawdź w tym tygodniu
-
Antoni Wołek
Urodził się 13 kwietnia 1945 roku w Krakowie. Jego rodzina pochodziła z Bronowic. Wujem Antoniego Wołka był uznany kotlarz Albin Żyła z Prądnika Białego (uczestnik Wystawy Paryskiej w 1925 roku). W czasie okupacji niemieckiej rodzina Antoniego Wołka została wysiedlona z Bronowic i musiała przenieść się do Podgórza. Dzieciństwo spędził
-
Krzysztof Pękalski
Urodził się 22 marca 1955 roku w Krakowie i tutaj mieszka. Jest emerytowanym nauczycielem zajęć praktyczno-technicznych. Od 1975 roku był członkiem Spółdzielczego Zrzeszenia Wytwórców Rękodzieła Ludowego i Artystycznego „Milenium”. Uczestniczył w Konkursie Szopek Krakowskich 15 razy (w latach 1972-1987), przygotowując łącznie 16 szopek
-
Eugeniusz Wołkowicz
Urodził się 9 lipca 1943 roku w Miechowie, zmarł we wrześniu 2009 roku, został pochowany na cmentarzu parafialnym w Przesławicach. Był nauczycielem, mechanikiem precyzyjnym, szopkarzem, konstruktorem, wielkim pasjonatem modelarstwa lotniczego, lubił malować na płótnie. Kilkanaście lat spędził za granicą, potem osiadł w Szczepanowicach
-
Bronisław Pięcik
Urodził się 12 maja 1936 w Wołowicach pod Krakowem, przez kilka lat pracował w Zakładach Chemicznych „Bonarka”. W 1962 roku zamieszkał z żoną Marią w Krakowie na ul. Krakowskiej i po raz pierwszy wystartował w Konkursie Szopek Krakowskich. Bronisław Pięcik był z zawodu mechanikiem precyzyjnym. W konkursach na najpiękniejszą
-
Agnieszka Kozłowska
Absolwentka Uniwersytetu Ludowego we Wzdowie na kierunku Tkactwo, haft, koronka. Już tam uczyła się koronki klockowej, ubolewała jednak, że zajęć z tej techniki jest bardzo mało. Potem długo nie miała styczności z koronczarstwem, aż do momentu, gdy po przeprowadzce do podkrakowskiej miejscowości Rybna spotkała panią Annę Krzanik na pok
-
Mariusz Glonek
Przyboczny Lajkonika, prywatnie syn Zbigniewa Glonka. Urodził się w Krakowie, ale miłość zaprowadziła go do Wieliczki, gdzie mieszka ze swoją rodziną. Pracuje w Wodociągach Krakowskich jako inspektor w Biurze Obsługi Klienta. Tradycja pochodu Lajkonika towarzyszy mu od najmłodszych lat życia. Szczególnie mocno zapadł mu w pamięć pochód