Opowiedz mi miasto

Stanisława Kuczyńska

Dane

  • Kategoria i tagi:

    osoby
  • Imiona i nazwisko:

    Stanisława Kuczyńska

  • Daty życia:

    1957

Gdy po raz pierwszy w życiu zobaczyła koronkę klockową w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, wykonaną z szarych lnianych nici, kompletnie nie mogła zrozumieć, dlaczego ludzie się tym tak zachwycają, a nawet stwierdziła, że nic brzydszego w życiu nie widziała. Jakiś czas później pojechała z koleżankami z koła Babskie Fanaberie do Bobowej i tam zafascynowała się tą techniką. Zapisała się na warsztaty koronki klockowej Krakowie. Od lat przyjeżdża na nie z rodzinnych Brzeszcz koło Oświęcimia. W czasach, gdy jeszcze pracowała zawodowo na pełen etat, bez wahania poświęcała na to pół urlopu. Latem dzieli czas między koronkę a pielęgnowanie ogrodu, jednak gdy wciągnie się w pracę z klockami albo ma pomysł na ciekawy wzór, „to wtedy nieważne, że trawa rośnie”.

Urodziła się w 1957 roku w Oświęcimiu. Zanim poznała koronkę klockową, szydełkowała. Pierwszą samodzielnie wykonaną koronkę z szacunkiem przechowuje w domu. Podobnie jak swoją zwycięską pracę z Festiwalu Koronki Klockowej w Bobowej, o której mówi: „to jest coś, czego nie oddam, nie sprzedam, nie ma szans; ona jest tylko do chwalenia się”. Jak podkreśla, „praca koronczarki wbrew pozorom nie wymaga cierpliwości, ale jest czymś, co tę cierpliwość dopiero buduje, bo jednak żal wyrzucić czy zniszczyć już zaczętą pracę”. Z koronki wykonuje serwetki, ale również dodatki do garderoby: kołnierzyki, broszki, bransoletki, aplikacje i wstawki do sukienek, które sprawiają, że wygląda i czuje się elegancko, i budzi zachwyt otoczenia. Przyznaje, że każdy autorski wzór jest elementem dorobku koronczarki. Uwielbia sprawiać radość innym, podarowując im własnoręcznie zrobione koronki. Bardzo ceni sobie międzynarodową współpracę z koronczarkami ze Słowacji i Węgier, a także rodzimą – ze Śląskiem i z Bobową.

Trochę ubolewa nad tym, że sztuka koronczarska jest w powszechnym odczuciu traktowana z przymrużeniem oka, jako element swojskiego folkloru. Tak też jest często prezentowana: na ludowych festynach, a znacznie rzadziej w muzeach czy nawet domach kultury. Tymczasem, jak mówi: „To jest twórcze. Bo ja nie tylko coś odtwarzam, ale potrafię sama coś stworzyć. To jest takie sensowne.” A do tego, jak powiada, robienie koronek doskonale łagodzi stres.

Opracowała: Alicja Soćko-Mucha

Aktualności

Sprawdź w tym tygodniu

  • Zbigniew Glonek

    Zbigniew Glonek urodził się w 1949 roku w podkrakowskich Mydlnikach. Wspomina, że pierwszy raz na pochód Lajkonika zabrała go mama: Mama dbała o to, bo rzeczywiście była taka piękna tradycja. Bywałem na rynku jako dziecko i powiem szczerze, nie dziwię się teraz tym małym, wspaniałym dzieciom, które otaczają mnie, bo rzeczywiście od

                            
  • Zbigniew Grzech

    Zbigniew Grzech urodził się 18 maja 1937 roku w Krakowie, na osiedlu Oficerskim. Wkrótce po jego urodzeniu rodzina przeniosła się do Cieszyna, z powodu  pracy jego ojca w tamtejszej hucie. Gdy w 1939 roku wybuchła II wojna światowa, wrócili do Krakowa. Po wojnie zamieszkali na ul. Limanowskiego 9 w Podgórzu i tam mały Zbyszek chodził d

                            
  • Witold Kawecki

    Witold Kawecki urodził się w 1968 roku. W młodości mieszkał przy placu Wolnica. Pierwszy raz wziął udział w Konkursie Szopek Krakowskich jako 9-letni uczeń. Ma brata Tomasza, który również jest szopkarzem. Brał udział w Konkursach 8 razy (1977-1981, 1983, 1984 i 1988). Konkurował z innymi najpierw w grupie szopek młodzieżowych, a późni

                            
  • Kazimierz Rozpędzik

    Kazimierz Rozpędzik urodził się w 1964 roku. Mieszkał w Kryspinowie. Zaczął uczestniczyć w Konkursach Szopek Krakowskich jako 16-letni uczeń. Jego ojciec Janusz również był szopkarzem. Do tworzenia szopek Kazimierz zachęcił swoją młodą córkę Agnieszkę, która również brała udział w Konkursach. Wraz z nią uruchomił w rodzimym mieście pro

                            
  • Roman Woźniak

    Roman Woźniak urodził się w 1951 roku w Krzeszowie. Z zawodu ceramik. Zabłysnął w 1993 roku podczas swojej pierwszej edycji na Konkursie Szopek Krakowskich. Wykonał wówczas bardzo wyjątkową szopkę, która powstawała w więzieniu. Co ciekawe, została ona dopasowana do wymiarów stolika z jego celi. Szopka została poddana krytyce ze względu

                            
  • Joanna i Piotr Stremeccy

    Joanna i Piotr Stremeccy są rodzeństwem; Piotr urodził się w 1969 roku, a Joanna w 1972 roku. W młodości mieszkali przy ulicy Strzeleckiej. Brali udział w Konkursach Szopek Krakowskich już jako uczniowie, mają za sobą łącznie 11 edycji (1983, 1984, 1986, 1987, 1991-1996 i 1998). Wykonywali szopki duże i średnie. Są dwukrotnymi laureata