Agnieszka Kozłowska

Absolwentka Uniwersytetu Ludowego we Wzdowie na kierunku Tkactwo, haft, koronka. Już tam uczyła się koronki klockowej, ubolewała jednak, że zajęć z tej techniki jest bardzo mało. Potem długo nie miała styczności z koronczarstwem, aż do momentu, gdy po przeprowadzce do podkrakowskiej miejscowości Rybna spotkała panią Annę Krzanik na pokazie rękodzieła w pracowni garncarskiej pana Matyasika. Przyszła tam z zamiarem nauczenia się lepienia garnków z gliny, wyszła zaś z zapałem do przypomnienia sobie, jak robić koronkę klockową. Po powrocie do domu wykonała wałek z kawałka styropianu, zaimprowizowała klocki z dybli i wykonała małego ptaszka metodą klockową. Ptaszek jest może nieco krzywy, ale pani Agnieszka ma go do dzisiaj i darzy wielkim sentymentem. Na warsztaty Jadwigi Węgorek trafiła jednak całkiem przypadkiem: „Jakoś z Anią się kontakt urwał, nie wiem dlaczego – nie wymieniłyśmy wtedy numerów telefonów, może też jeszcze do końca nie wierzyłam, że będę w to brnęła…, ale zaczęłam szukać na własną rękę, czy ktoś prowadzi takie warsztaty. I tak znalazłam w Internecie kontakt do Jadzi! Zadzwoniłam. Pani Jadzia Węgorek mówi: „zapraszamy!” No i przyszłam, z tym ptaszkiem, wałkiem, który sobie sama jakoś trocinami wypchałam, bardziej przypominał poduszkę… Jadzia się załamała!” Wtedy zaczęła się poważna nauka pod okiem mistrzyni.

Pani Agnieszka uważa, że w koronce niezwykle ważna jest systematyczność, dlatego stara się pracować nad koronkami co najmniej godzinę dziennie. Najwięcej czasu poświęca jednak tej czynności w weekendy, no i oczywiście na zajęciach. Warsztat koronczarski zabiera też ze sobą na wakacje. Koronka klockowa jest dla niej najważniejszym ze wszystkich zainteresowań. Uważa, że jest to rzemiosło bardzo oryginalne, ale też trudne – a że sprawia jej przyjemność możliwość ciągłego uczenia się i rozwijania, to właśnie koronka klockowa stała się jej pasją. Wystawiała swoje prace w wielu miejscach, m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Koronki Klockowej w Bobowej, w Dworze Czeczów czy Celestacie. W 2019 roku uczestniczyła też w zebraniu Twórców Ludowych w Cieszynie. Obecnie przygotowuje się, żeby uzyskać tytuł twórcy ludowego. Potrafi pracować w każdym miejscu: tramwaju (najczęściej na szydełku), podczas wakacji na jachcie (jak nie wieje za mocno), ale najbardziej lubi swoją domową pracownię, gdzie towarzyszą jej koty. Na koniec nie sposób nie przytoczyć fragmentu wiersza napisanego przez panią Agnieszkę
o swojej pierwszej pracy:

Zamarzył się ptaszek z koronki klockowej
Lecz jak go uczynić, gdy nic nie wiem o niej?
Potrzebne są nici, i wałek, i szpilka,
Rozkraczka, szydełko, i klocków par kilka!
A teraz plączemy, pod wiatr i na wspak,
I już po miesiącu – przygląda się ptak!
[…] choć ptaszek pokraczny, no marne to dzieło,
dziś ćwierka mi o tym: to tak się zaczęło!

Opracowała: Adrianna Beczek